Door omstandigheden pauzeert onze reguliere programmering in de komende maanden.
Wel wordt gewerkt aan een nieuwe website en zal er iedere maand een gedicht of kort verhaal van een erfgoedauteur, aan wie Salon Saffier in de voorbije zevenentwintig jaren aandacht heeft geschonken, op deze site geplaatst worden.
Poëzie van februari:
‘Lebensgebet’ van Lou Salomé
Lou Salomé, schrijfster en later bovendien psychoanalytica, werd geboren op 12 februari 1861 en stierf op de vijfde van dezelfde maand in 1937. In 1885, zij was toen 24 jaar, verscheen van haar onder het mannelijk pseudoniem Henri Lou de roman Im Kampf um Gott. Wat gebeurt er als de mens zijn geloof verliest? Goede besprekingen van de Berlijnse critici vielen het boek ten deel. In deze roman nam zij ook enkele gedichten op, onder andere het gedicht ‘Lebensgebet’ (p. 18)
LEBENSGEBET
Gewiß, so liebt ein Freund den Freund,
Wie ich dich liebe, Rätselleben –
Ob ich in dir gejauchzt, geweint,
Ob du mir Glück, ob Schmerz gegeben.Ich liebe dich samt deinem Harme;
Und wenn du mich vernichten mußt,
Entreiße ich mich deinem Arme
Wie Freund sich reißt von Freundesbrust.Mit ganzer Kraft umfaß ich dich!
Laß deine Flammen mich entzünden,
Laß noch in Glut des Kampfes mich
Dein Rätsel tiefer nur ergründen.
Jahrtausende zu sein! zu denken!
Schließ mich in beide Arme ein:
Hast du kein Glück mehr mir zu schenken
Wohlan – noch hast du deine Pein.
Lou Salomé was schrijfster van romans, toneel, essays, boeken over uiteenlopende onderwerpen (o.a. over Freud, Rilke, Ibsen, erotiek, godsdiensfilosofie) en memoires en was later psychoanalytica. Ze overleed, 76 jaar oud, als Lou Andreas-Salomé in Göttingen in 1937.
Ze was de geliefde van Rilke, vertrouwelinge van Freud en vele andere befaamde kunstenaars en wetenschappers en gehuwd met Carl Andreas. Ze was een vrouw die zich haar hele leven aan geen enkele burgerlijke conventie stoorde.
Bovendien raakte ze in 1882 bevriend met de filosoof Friedrich Nietzsche, die haar beminde en haar gedicht ‘Lebensgebet’ op muziek heeft gezet voor koor en orkest onder de titel ‘Hymnus an das Leben’.
Een Nederlandse versie van ‘Lebensgebet’ is te vinden in de bijna gelijktijdig verschenen Nederlandse vertaling van de roman, In den strijd om God (1886), p. 155, door een anonieme vertaler:
LEVENSGEBED
Gelijk een vriend zijn besten vriend bemint,
Zoo min ik u, gij raadselachtig leven,
Min u bij iedren lach, dien gij mij gunt,
Min u bij iedre smart, die gij kunt geven.Ik heb u lief in jubel en in treuren,
Zelfs daar, waar gij vernieling mij bereidt:
Met smart slechts laat ik mij uit uw armen scheuren,
Gelijk een vriend uit vriendenarmen scheidt.Ik grijp u aan met onverdeelde kracht;
Ik wil, door u bezield aan ‘t hart u prangen.
O laat mij in den strijd, die mijner wacht,
Oplossing van uw raadselen ontvangen.Nog eeuwen laat mij leven, laat mij denken;
Vast wil ik aan uw borst gesloten zijn, –
En kunt ge mij dan geen geluk meer schenken,
Welaan, – zo geef wat overblijft, – uw pijn.
Renske ter Avest schreef een prachtige en informatieve scriptie, Het levensgebed. Lou Andreas-Salomé over ‘de dood van God’ en ‘de aarde trouw blijven’ (2017), over met name dit gedicht. Zie ook haar website.