zaterdag 12 oktober 2013 | 12:30 - 14:30 | Filmvertoning, Lezing
schepper van de filmtrilogie Orphée/Orpheus
over de onsterfelijkheid van de kunst
een marathon filmvertoning, voorafgegaan door een korte inleiding van Theo Festen, Cocteaukenner en -vertaler
Trilogie deel 2: Orphée
Jean Cocteau was ook filmer. In zijn films creëerde hij net als in zijn gedichten, romans, toneelstukken en balletten een eigen mythologie, waarmee hij een wereld van ongrijpbare obsessies en diepten van het onderbewustzijn tastbaar maakte. Zijn films zijn altijd verweven met surrealistische beelden en rijk aan symboliek. Hij was een van de pioniers en belangrijke avant-garde filmmakers in de jaren dertig, veertig en vijftig van de twintigste eeuw. Cocteau maakte zo’n zestal films en was daarnaast betrokken bij zo’n veertien andere films. Generaties cineasten zijn door zijn films geïnspireerd.
Cocteau noemde al zijn werk poëzie, zo ook zijn films: poësie cinématographique. Film als vehikel voor poëzie. De poëzie, het dichterschap, had bij Cocteau mede de betekenis van een houding ten opzichte van de kunst, het was synoniem voor schoonheid en vervreemding, voor evenwicht tussen droom en werkelijkheid. Die elementen gelden ook voor zijn films.
Orphée (Orpheus)
bekroonde film uit 1949
De beroemde dichter Orpheus ontmoet, na het overlijden van een jongere dichter, een mysterieuze vrouw in een Rolls Royce. Spoedig wordt hij door haar geobsedeerd en wordt zij verliefd op hem. Zij zal de Dood blijken te zijn en voert Orpheus naar de onderwereld, om zijn overleden vrouw Euridice te zoeken. ‘Navertelling’ van de mythe van Orpheus en Eurydice die zich afspeelt in Frankrijk in de jaren veertig. Cocteau baseerde de film op zijn gelijknamige toneelstuk uit 1926.
Met Jean Marais als de dichter Orpheus, en Maria Casarès als de Dood, verder onder andere Juliette Gréco en Jean-Pierre Melville. Muziek: Georges Auric,
In 1950 onderscheiden op het filmfestival van Venetië met de Prix International de la Critique, in 1951 met de eerste prijs op het festival van Cannes.
Theo Festen
is psycholoog, dichter en vertaler. Als vertaler houdt hij zich vooral bezig met de Franse surrealisten en met Jean Cocteau. Sinds 1988 is hij lid van 'Les Amis de Jean Cocteau'. Zijn vertaling van Cocteau’s gedichten verscheen in 2003 bij Athenaeum Polak & Van Gennep en werd enthousiast ontvangen. Festen, gepassioneerd onderzoeker, publicist en verzamelaar van ‘leven en werk’ van Cocteau, deed onderzoek naar de invloed van Cocteau in Nederland en sprak daarover op een symposium in Parijs.